Miejscowość gminna Główczyce odgrywała znaczącą rolę w historii dzisiejszej gminy i jej okolic. Powstanie i rozwój miejscowości wiążą się z założeniem najstarszej na Pomorzu Środkowym parafii w 1026 roku. Kościół odgrywał znaczącą rolę w kształtowaniu historii tych okolic, szczególnie ze względu na pielęgnowane tu tradycje językowe Kaszubów. Do Główczyc zdążały rzesze wiernych. Według niemieckich źródeł historycznych Główczyce były przez okoliczną ludność kaszubską utożsamiane z Jerozolimą. Od XV wieku Główczyce były siedzibą rodu Puttkammerów. Na wyniesieniu terenu sąsiadującym ze wzgórzem kościelnym została pobudowana siedziba rodu Puttkammerów. Obiekt ten wraz z parkiem stanowi jeden z najcenniejszych zabytków Główczyc. Dobrze prosperujące folwarki spowodowały rozwój Główczyc i wykształcanie się tu funkcji charakterystycznych dla ośrodka miejskiego. Przed wojną wieś przypominała małe miasteczko. Na jej terenie funkcjonowały oprócz wiejskich zakładów dwa hotele i mała fabryka maszyn rolniczych. Nie zniszczona podczas wojny miejscowość, zachowała do dziś ciekawą małomiejską zabudowę w centrum miejscowości, charakterystyczne kamienice i domy z przełomu XIX i XX wieku. Wieś o układzie ruralistycznym wielodrożnicowym, położona jest nad Strumykiem Główczyckim. W układzie wsi dominują dwa wzniesienia. Na jednym zlokalizowany jest zespół pałacowo – parkowy, na drugim założenie kościelne. Kościół z 1891 r., kaplica z 1869 r. oraz kaplica cmentarna i plebania z początku XIX w. stanowią obiekty wpisane do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Do najcenniejszych elementów dziedzictwa kulturowego należą również pałac i założenie parkowe z początku XIX w. W krajobrazie Główczyc istotną rolę odgrywa zachowana zabudowa z końca XIX i początku XX wieku,
Ważniejsze daty historyczne
V i VI wiek - Główczyce były siedzibą przebywających tu czasowo plemion skandynawskich. Świadczy o tym cmentarzysko z płaskimi grobami szkieletowymi.
Zgodnie z najstarszymi przekazami Główczyce zostały założone w 1026 roku. W kilkadziesiąt lat później, prawdopodobnie w 1062 roku, wybudowano pierwszy kościół.
1252 rok - najstarsza wzmianka o Główczycach. W dokumencie tym wymieniony jest „Ratislaus miles de Glovectz”.
1402 rok - wzmiankowany jest „Nicolaus van de Glouitze”, ale pochodzenie jego jest niepewne.
Po 1475 roku jako właściciel wykazywany jest Nicolaus von Puttkamer z linii nożyńskiej. Potwierdzenie nadania lennego dla jego syna, Lorenza, miało miejsce w 1523 roku („Laffrens putkummer thor Glouetze”) i 1527 roku. Odtąd dobra pozostawać będą w tej rodzinie do 1945 roku.
1733 rok - ludność wypędziła pastora, bo chciał wprowadzić niemieckie kazania.
1784 rok - we wsi był folwark, młyn wodny, kaznodzieja i zakrystian, kuźnia, 3 karczmy, w granicach majątku drugi folwark nazywany Schwetzen, 10 chłopów i łącznie 38 dymów.
1829 rok - jeszcze dwie trzecie mieszkańców posługiwało się mową kaszubską. Główczyce były wówczas, obok Cecenowa, centrum Kaszubszczyzny.
1842 rok - zniesiono język kaszubski w szkole.
1.12.1871 - we wsi było 40 budynków mieszkalnych, 74 gospodarstw i żyło tu 405 mieszkańców (4 lata wcześniej było ich 396), w tym 16 Żydów.
1874 rok - wielki pożar spustoszył wieś. Rozszalały żywioł groził katastrofą również sąsiednim lasom i wsiom.
1886 rok - po śmierci pastora Lohmana skasowano kazania kaszubskie.
Pomógł: 19 razy Wiek: 95 Dołączył: 07 Maj 2008 Posty: 6911 Skąd: Oliva
Wysłany: 2013-06-10, 11:21
Miejscowość jest rzeczywiście malownicza. Byłem tam 3 lata temu. Zamek był w stanie .... przedremontowym. Niesamowita brama wjazdowa na teren posiadłości!
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum