W wydaniu "Das Schwarze Korps", jeśli mnie pamięć nie myli, była o tej imprezie informacja, bo poza udziałem w niej ekip znad Motławy, któraś z nich także z nich zdobyła laur. W notatkach w domu (jutro-pojutrze to odgrzebię) wspominano o gdańskich esesmanach, którzy byli zawodnikami w tej imprezie (to była 6. czy 10. jednostka motorowa SS). Ach, tyle niewiadomych tu napisałem... Jak tylko odgrzebię notatki, to napiszę konkretniej, co i jak.
Poszukam też notatek o gdańskim NSKK czy NSKK w ogóle (pamiętam, że najczęstszym polem ich ćwiczeń, testów ulicznych i po prostu biuro NSKK w WMG mieściło się przy dzisiejszej ul. Kościuszki, w rejonie lotniska). Proszę o cierpliwość
PS. No tak, nie doczytałem tematu wątku - oczywiście, 6. jednostka motorowa gdańskiego SS . I oczywiście brały w tej imprezie PRZEDE WSZYSTKIM gdańskie jednostki... ale zobaczę, jakie szczegóły na ten temat podano w "Das Schwarze Korps". Może coś ciekawego
No dobrze, słowo się rzekło. Obiecałem coś więcej napisać o gdańskim NSKK, to napiszę Choć przyznam się, że się pomyliłem – fragment ze „Das Schwarze Korps”, na który wyżej się powoływałem, dotyczył innej imprezy motorowej SS (z 1936 r.). Poniżej przedstawiam te informacje, które na tą chwilę udało mi się zebrać. Jeszcze jest wiele do uzupełnienia – jeśli uda mi się, to zostaną one przedstawione m.in. w niewielkiej publikacji (mam nadzieję, że do końca 2011 r.) dotyczącej struktur, organizacji i rozwoju gdańskiego SS.
NSKK powstało w 1931 r. z przekształcenia dotychczasowego NSAK (istniejącego pod tym mianem od wiosny 1930 r.). W 1934 r. połączono struktury NSKK z SA-Motor, tworząc jedną, paramilitarną organizację podległą NSDAP, której nadrzędnym celem było szkolenie organizacji hitlerowskich w obsłudze (naprawa, prowadzenie) pojazdów motorowych, a w dalszym planie kadr dla przyszłych oddziałów zmotoryzowanych czy pancernych. Aby prowadzić pojazdy w ramach zajęć NSKK nie potrzeba było posiadać prawo jazdy (to jako ciekawostka).
Struktury: podobnie jak pozostałe organizacje paramilitarne NSDAP, tak i NSKK miał rozbudowaną strukturę charakteryzującą się własnymi jednostkami. Podstawową jednostką był Motor-Standarte, w skład którego wchodziło od jednego do kilku Motor-Staffel. Motor-Staffel (zazwyczaj 300-500 ludzi), obejmował od 3 do 8 Motorsturmów. Sam Motor-Sturm to – uśredniając – do 100 ludzi, 3 samochody osobowe, 1 ciężarowy i pewna ilość motocykli. Motor-Sturm dzielił się z kolei na Motor-Trupps (dowódca, sekcja łączności, trzy drużyny strzeleckie po 12 ludzi, 18 motocyklów). Jeden Motor-Trupp to 3-4 Motor-Scharen (najniższa jednostka organizacyjna). Motor-Schar składał się z dowódcy, 5 strzelców, 1 strzelca z lkm, 2 amunicyjnych oraz 3 kierowców, 2 motocykli pojedynczych i 3 motocykli z przyczepką. Poza tym istniały jeszcze oddziały techniczne (Technische Trupps).
Od początku istnienia NSKK bardzo ściśle współpracowało z Reichswehrą/Wehrmachtem – wojsko wysyłało instruktorów, udostępniało pomieszczenia koszarowe czy poligony, dostarczało amunicję, czasem sprzęt. Nierzadko odbywały się wspólne ćwiczenia, manewry czy zawody sportowe.
Zapis: przy badaniu zapisów jednostek NSKK można czasem natrafić na problemy; upraszczając - zapis liczbą arabską poprzedzoną literą „M” to oznaczenie Motor-Standarte (M 250: Motor-Standarte 250). Zapis cyfrą rzymską łamaną na cyfrę arabską to Motor-Staffel w ramach Motor-Standarte (V/139: V Motor-Staffel w ramach Motor-Standarte 139). Zapis cyfrą rzymską łamaną na cyfrę rzymską to najczęściej zapis Motor-Sturmu [nierzadko numeracja Motor-Staffel w domyśle] (41/M 40: Motor-Sturm 41 w ramach Motor-Standarte 40).
Jednostki motorowe NSDAP w Gdańsku (w tym NSKK) Zarówno SA, jak i SS istniały w Gdańsku od 1926 r., ale do początku 1931-1932 miały one duże problemy organizacyjne. SA, mimo rozwoju liczebnego, miała duże problemy natury finansowej (plus dochodziły niesnaski np. ze Stahlhelmem). To wszystko odbijało się przede wszystkim na wyposażeniu bojówek (np. braku jednolitego umundurowaniu), a w sprzęcie motorowym w szczególności.
Najwcześniejsze informacje o jednostce motorowej (w ramach SA) udało mi się jak dotąd znaleźć z listopada 1931 r. W ramach SA-Standarte 5 funkcjonował wówczas SA-Motorsturm 15. Prawdopodobnie jednostka zmotoryzowana była czysto teoretycznie (SA do końca 1931 r. nie posiadała żadnych samochodów, a jeśli miała motocykle – to zapewne zaledwie kilka sztuk). Mimo prób, nie udało się do końca tego roku uruchomić NSKK w Gdańsku, ani sformować nowych SA-Motorsturmów.
Sytuacja musiała ulec zmianie w ciągu kolejnych miesięcy (inna sprawa, że jest to okres, kiedy – generalnie rzec biorąc – wszystkie organizacje NSDAP przeżywają w Gdańsku „rozkwit”). W kwietniu 1932 r. istnieje już SA-Motorstaffel 5 złożony z trzech SA-Motorsturmów (I/5, II/5 i III/5). Jednostka dysponuje łącznie 66 motocyklami. W tym czasie (tj. pierwszy kwartał 1932 r.) SA zdobywa też pierwsze dwa samochody (ale nie są one w jednostkach motorowych).
Ostatecznie do końca 1932 r. oprócz ww. jednostki („5”), która była rozlokowana poza miastem, powstała SA-Motor-Staffel 128 (Gdańsk i Sopot: łącznie 5 samochodów osobowych i 21 motocykli) oraz SA-Motor-Staffel 148 (na Żuławach).
W ciągu kolejnych lat (1933-34) położono duży nacisk na sprowadzanie samochodów i motocykli do Gdańska, dla SA i zyskującej na znaczeniu SS. Sprowadzanie aut było realizowane m.in. poprzez import pojazdów dla niektórych firm gdańskich, które następnie odstępowały/użyczały pojazdy organizacjom paramilitarnym (ten proceder muszę jeszcze dokładniej zbadać). NSKK w Gdańsku narodziło się prawdopodobnie właśnie najpóźniej w 1934 r. (nie znam szczegółowych danych). Coraz większą rolę odgrywał też przemyt uzbrojenia (drogą lądową, częściowo lotniczą, stosunkowo niewielkie rolę odgrywał tu jeszcze transport morski). W drugiej połowie 1933 r. pojawia się też pierwsza zmotoryzowana jednostka SS w Gdańsku (w 1934 r. to 26. SS-Motor-Standarte).
Dane liczbowe poniżej przedstawiane pochodzą z raportów polskiego wywiadu wojskowego i jako takie należy traktować z dużą ostrożnością (szacunki mocno różnią się od siebie). W 1936 r. NSKK w Gdańsku (rozumianym jako cały obszar WMG) liczył ok. 700 członków (luty-marzec), a już w maju ok. 1000. W 1937 r. szacowano z kolei wielkość NSKK na ok. 500 członków (pytanie wciąż otwarte – czy jest to błąd, czy wynik wzmożonej akcji werbunkowej do Wehrmachtu w Prusach Wsch., czy też wynik „czystek” w NSDAP, które wyniknęły w końcu 1936 i procentowo najbardziej dotknęły właśnie NSKK).
Organizacja: jesienią 1936 r. w Gdańsku istniały dwie formacje NSKK (Motor-Standarte 6 i Motor-Standarte 7). „Szóstka” składa się z 7 Sturmów (łącznie 500 osób), „Siódemka” z 3 Sturmów (ok. 180 osób). Polski wywiad oceniał wartość bojową gdańskiego NSKK jako dość dobrą. Niestety, nie udało mi się jeszcze ustalić, w ramach którego Motor-Staffel i Motor-Standarte funkcjonował gdański NSKK (inna sprawa, że teraz badam głównie SS, więc NSKK jest „w tle” – może ktoś z Forumowiczów będzie wiedział?).
Z 1937 r. pochodzą dokładniejsze dane: NSKK gdańskie liczy ok. 800 członków (ale już wymienia się tylko jedną Motor-Standarte: 6). Latem gdańskie NSKK posiadało łącznie prawie 2,4 tys. samochodów osobowych, 825 ciężarówek i ponad 3 tys. motocykli (pytanie otwarte – czy chodzi o posiadane, czy też możliwe do użycia… to znacząca różnica).
Celowo pominąłem tu okres końca 1938 i 1939 r. – militaryzacja WMG nabiera wówczas tempa, w kilku miesiącach poprzedzających wybuch wojny trafiają tu zupełnie nowe jednostki zmotoryzowane, są też duże zmiany w samych strukturach organizacji paramilitarnych NSDAP w mieście. To na osobny wątek temat.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
Choć przyznam się, że się pomyliłem – fragment ze „Das Schwarze Korps”, na który wyżej się powoływałem, dotyczył innej imprezy motorowej SS (z 1936 r.). Poniżej przedstawiam te informacje, które na tą chwilę udało mi się zebrać. Jeszcze jest wiele do uzupełnienia – jeśli uda mi się, to zostaną one przedstawione m.in. w niewielkiej publikacji (mam nadzieję, że do końca 2011 r.) dotyczącej struktur, organizacji i rozwoju gdańskiego SS.
