Runowo - miejscowość położona przy trasie Słupsk-Lębork. Pierwsza wzmianka datuje się na 1421 rok, gdzie wieś wymieniana jest jako lenno rodu Grumbkowsches. W roku 1523 dzięki Jasperowi Grumbkow miejscowość otrzymuje nazwę Runowo.W 1690 roku dzięki staraniom Joachima von Grubkow i Fryderykowi III powstaje tutaj dom dla 12 biednych osób, które były podporządkowane zarządcy majątkowemu. W zamian za pracę otrzymywali "bony żywnościowe" oraz opał. W tekstach z tamtego okresu pochodzą informacje, iż gospodarzy majętnych 8 a małorolnych 13. Sama miejscowość do roku 1784 posiadała jeden powóz, kuźnię, młyn wodny, tartak oraz nauczyciela.W okresie międzywojennym dzięki walorom przyrodniczym staje się miejscem często odwiedzanym przez mieszkańców pobliskich miast. Położenie koło Góry Białej, czyste jezioro wśród lasów, możliwość wędrówek pieszych, konnych i rowerowych, czysty i nie skażony teren to walory, które mogą zadowolić każdego turystę przebywającego w tych okolicach. W okresie Międzywojennym i w czasie wojny w Pałacu mieściła się siedziba frmy zajmującej dostawami do Wermachtu oraz Hotel (GESTHAUS)
Aukcyjna - Allegro nr. 3172038440.jpg
Plik ściągnięto 12838 raz(y) 46,28 KB
Mc'Ram Pomógł: 5 razy Dołączył: 13 Maj 2012 Posty: 35 Skąd: Lębork
Wysłany: 2013-05-06, 19:40
To nie jest wycieczka w stronę Kosternitza, który załączył to co znalazł.
Fajna ta historia Runowa w/g Pałacu pod Bocianim Gniazdem.
Pierwsze pisane wzmianki o Runowie pochodzą z układów pomorsko - krzyżackich układów granicznych z lat 1320 - 1389 – 1396 – 1404. Wymieniają one Runowo jako nadgraniczną miejscowość (Runav, Runow). O jej wcześniejszym pochodzeniu świadczy znajdujące się w pobliży grodzisko wczesnośredniowieczne. Kościół w Runowie wybudowano przed rokiem 1662 albowiem do II Wojny Światowej znajdowała się tam płyta nagrobna rodu v. Grumbkow i v. Crockow, pod którą pochowano protoplastów Joachima Ernsta v. Grumbkow Ten ostatni ufundował klasztor a nie dom dla biednych. Przebywały w nim cztery panny stanu szlacheckiego i 8 kobiet stanu mieszczańskiego. Opisujący tę miejscowość w 1784 roku Ludwik Wilhelm Bruggeman dzieli mieszkańców na gburów, zagrodników i komorników. Ich zabudowania określa mianem dymów (zagroda z ogniskiem domowym) i wymienia ich 21. Słowo „ackerverk” oznacza nie powóz lecz folwark i w tym przypadku chodzi tu o miejscowość Wangerske (obecnie Węgierskie), które jako folwark było również własnością tego rodu. Reszta prawie się zgadza. Miejscowość wtedy miała „…kuźnię tartak, bakałarza oraz młyn wodny na obrzeżach tej wsi leżący…”
No i fajne jest też tłumaczenie słowa GESTHAUS oznaczające hotel.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum